Kur’an’ın Eşsizliği ve İnsanların Aczi

Kur’an, insan ve cinlerin bir benzerini getiremeyeceği bir eser olarak tanımlanmaktadır. Bu durum, onun eşsizliğini ve derinliğini göstermektedir.

Kur’an-ı Kerim, insan ve cinlerin bir araya gelerek benzerini ortaya koyabilecekleri bir eser değildir. Bu durum, onun yüce Allah tarafından yaratılmış bir şaheser olduğunu gösterir. Diğer varlıklar, Allah’ın bazı niteliklerini ve özelliklerini kavrayabilseler de, O’nun kuşatıcı ve kapsamlı sırrını tam olarak anlayamazlar.

Kur’an, eksiksiz bir hayat sistemi sunar. İnsanların iç dünyasına ve toplumsal yapısına hakim olan fıtrat yasalarını göz önünde bulundurarak, bireylerin ve toplumların ihtiyaçlarına cevap veren bir sistemdir. Bu nedenle, hem bireylerin içsel sorunlarını hem de karmaşık toplumsal meseleleri ele alarak tedavi eden bir yaklaşım sergiler.

Beşeri düzenler ise, insanın sınırlamaları ve hayatın karmaşık durumlarından etkilenir. Bu düzenler, tüm olasılıkları dikkate alarak değerlendirme yapmaktan aciz kalabilirler. Bireysel veya toplumsal sorunları çözebilirler, ancak bu çözümler genellikle yeni sorunların ortaya çıkmasına neden olur.

Kur’an’ın mucizesi, yalnızca nazım ve anlamıyla değil, aynı zamanda sunduğu derinlik ve kapsamla da ilgilidir. İnsanların ve cinlerin, onun benzerini meydana getiremeleri, bu sistemin her şeyi kuşatan bir yapıda olduğunu gösterir.

Bu ayet, Hz. Muhammed’in (s.a) Kur’an’ı uydurduğu iddiasına karşı bir cevap niteliği taşır. Kur’an, bu iddiayı çürütmekte ve onun Allah kelamı olduğunu ispatlayan deliller sunmaktadır. Örneğin, Kur’an’ın dil, üslup ve içerik bakımından sunduğu mucize, insan gücünün ötesindedir. Bütün insanlar bir araya gelse bile, onun benzerini yazamazlar.

Hz. Muhammed’in (s.a) Kur’an’ı uydurduğu iddiasına dair Kur’an, onun aralarından biri olduğunu ve daha önce bu tür sözler söylemediğini belirtir. Bu durum, onun ilahi bir hidayet olmaksızın böyle bir değişim yaşamasının mümkün olmadığını göstermektedir.

Kur’an’ın okunmasından sonra, onun aramızda yaşamaya devam ettiğini ve farklı sözlerin duyulabildiğini görmekteyiz. İki farklı ifade biçimi arasındaki fark, bu iki türün aynı kişiye ait olamayacak kadar farklı olduğunu ortaya koyar.